Rozdział 5.

- O czym myślisz? - Jennifer wpartywała swoje oczy w zamyslona twarz Jaffray.

Mara przeniosła na nia spojrzenie.

 - Dobra, nie odpowiadaj.

- Aż tak łatwo się domyslić?

- Przecież cię znam.

Do Mary wróciły wspomienia. Do jej głowy powracały chwile spędzone z przyjaciółmi z Domu Anubisa, lecz każda była pełna ... czego? Mara sama dokładnie nie wiedział. Czuła.. smutek. Tak , to napewno. Nie wiedziała jednak dlaczego.

Zawsze wmawiała sobie , że musi o nich zapomniec , zawsze sądziła że nie są to przyjaciele dla niej, lecz n i g d y nie zastanawiała sie nad przyczyna swoich odczuć. Może ta cała sprawa z Jeromem , ze zdradą przyjaciółki miała w tem jakiś wkład?

Jaffray spojrzła za okno. Słońce powoli zaczeło przygasać. Niebo zmieniało kolor z niebieskiego na fioletowe. Czas mijał zadziwiająco szybko.

- Czasem.. zastanawiam się jak wygladało by moje życie z n i m. Gdyby tu ciągle był. Przy mnie.- Ostatnie zdania wypowiedziała szeptem niemal bezgłośnie.- Przepraszam Cie , znowu Cię zanudzam.

Tamta tylko się roześmiała.

- Maro. - Spojrzała głęboko w jej orzechowe oczy.- Mi zawsze mozesz powiedzieć wszystko. Pozatym idę o zakład , że w drodzę powrotej Amber streści mi cały twój życiorys, kładąc szczególny nacisk na wydarzenia z czasów licealnych.

- Oczywiście! - rozległ się głos zza dzięcząt.

- Amber? Przeszło Ci?

- No.. szczerze to nie. No ale musze przecież omówić z wami kwestie tego balu czy czegoś tam. - machneła z dezaprobatą ręką.- Ubierzesz się jak wsiur i sobie tam wiochy jeszcze narobisz.- westchneła , poczym pomaszerowała spowrotem na swoje miejsce zgarniając przy okazji kubek z zieloną herbatą.

- Jutro podeśle Ci kilka projektów. -oznajmiła upijając łyk.

- Amber , dziękuję , ale wcale nie musisz.

- Muszę , muszę. Juz mówiłam. Masz przecież tylko 2 dni.

- A nie mogę poprostu założyć którejś z moich sukienek?

- No chyba sobie KPISZ.

- A najlepiej by było , gdybyśmy tam poszły wszystkie trzy.- wtrąciła Jennifer.

- TAK! Wspaniale. Już widzę siebie wśród tych wszystkich sław!- Millington z podekscytowaniem zaczeła walić wierzchem dłoni w blat stołu. Chwilę później wraz z Jennifer zaczeły wymieniać koncepcje.

- Ale przecież.. nam nie można. Mam tylko jedną przepustkę , i ...- urwała widząc że nie przynosi to zamierzonego efektu. Blondynki były pochłonięte rozmową i zupełnie nie zwracały uwagi na Jaffray.- Jak możecie w ogóle podejrzewać , że jakis idiota wpuści nas tam wszystkie trzy z JEDNYM zaproszeniem?!

Brak jakiejkolwiek reakcji.

Mara westchneła.
- Witamy w krainie marzeń Amber        
                                                                             ...

Jakieś pół godziny później Millington i Evans zaczeły zbierać się do wyjścia. Mimo usilnych starań Marze wciąż nie udało sie ich przekonać do swojej teorii. Wciąż podekscytowane opuściły jej mieszkanie.

Szatynka spojrzała na pozłacany zegarek - prezent od rodziców z okazji dziewiętnastych urodzin. W pół do szóstej. 

Puki miała choć chwile wolnego czasu chciała troche przygotować się do swojego zadania . W końcu to już za 2 dni, a jej zależało na tym , by dobrze wypaść.Zamierzała iść na górę i poszukać w sieci trochę informacji na temat bankietu. Lecz najpierw... potrzebowała kawy. Tak. 

                                                                              ... 

Wraz z gotowym kubkiem gorącego napoju udała się na piętro. Usadowiwszy się na miękkim łóżku uruchomiła laptopa. Wystukiwała w wyszukiwarce potrzebne tagi i upiła łyk kawy. Klikneła " szukaj ".

Otworzyła pierwszy z brzegu link. Trafiła na stronę ze świerzymi informacjami na temat Londynu i jego mieszkańców. Jeśli miała znaleść coś odpowiedniego , to właśnie tu. 

____________________________________________________________________________

Dobra , przepraszam Was za to.. coś. Zupełnie mi się nie podoba , no ale obiecałam dodać. ;) Obiecuję że potem akcja się rozwinie. ^^